Profesor Józef Dubiński Górniczym Autorytetem Półwiecza

Józef Dubiński urodził się w roku, w którym do Europy powrócił pokój, a w Katowicach powołano do życia Główny Instytut Górnictwa. Był to także rok 20. rocznicy powstania mikołowskiej Kopalni Doświadczalnej Barbara – dzisiaj bardzo ważnej jego części. To zbieg okoliczności niezwykle znaczący, bowiem kolejne jubileusze Instytutu były również prywatnymi jubileuszami Profesora. W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, o specjalności geofizyka stosowana - z wynikiem bardzo dobrym. Po dwóch krótkich epizodach zawodowych w Toruniu i Krakowie, 16 października 1971 roku podjął pracę w Głównym Instytucie Górnictwa i… kontynuował ją tam przez ponad 51 lat! Instytut był w jego życiu instytucją niezwykle ważną, a pracę w nim – jak sam mówi – zawsze uważał za zaszczytny obowiązek.

Przez pierwsze 20 lat Jego praca w Instytucie związana była z niezwykle ważną problematyką tąpań i wstrząsów - połączona z częstymi pomiarami dołowymi w różnych kopalniach na Górnym i Dolnym Śląsku, a także w kopalniach rud miedzi i kamieniołomach. Pracował kolejno w Laboratorium Sejsmologii Górniczej Zakładu Ciśnień Górotworu i Tąpań, Laboratorium Badań Geofizycznych, a następnie w Pracowni Sejsmiki Górniczej i Pracowni Sejsmologii i Sejsmiki Górniczej, które znajdowały się w strukturze ówczesnego Zakładu Geofizyki. Kolejne 24 lata to już inny rodzaj pracy i służby dla Instytutu. Zarówno na stanowisku zastępcy naczelnego dyrektora ds. naukowo-badawczych jak i na stanowisku naczelnego dyrektora GIG, gdzie trzeba było umiejętnie łączyć obowiązki dyrektorskie z aktywnością naukową, ta bowiem stanowiła zawsze priorytet. Zważywszy na fakt, że profesor Dubiński stał na czele Instytutu przez 14 lat, a więc najdłużej ze wszystkich osób piastujących to stanowisko – stwierdzić trzeba, że sztuka ta udała Mu się nad wyraz. Ostatnie 7 lat to ciągłe zaangażowanie zarówno w badania, jak i w prace Rady Naukowej, a także dzielenie się doświadczeniem i merytoryczne wsparcie dla doktorantów, habilitantów oraz kandydatów do tytułów profesorskich oraz wszystkich pracowników Instytutu.

W szerokim środowisku skupionym wokół górnictwa, geologii i geofizyki górniczej wyróżnia się profesor Dubiński jako aktywny uczestnik i organizator życia naukowego – był i jest członkiem licznych komisji, komitetów, rad naukowych i redakcyjnych oraz wielu ważnych dla świata nauki organizacji, między innymi członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, wiceprezesem oddziału PAN w Katowicach, wiceprzewodniczącym Komitetu Górnictwa PAN, członkiem Komitetu Problemów Energetyki PAN i Komisji Nauk Technicznych Polskiej Akademii Umiejętności a także Prezesem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników. Był też wieloletnim Przewodniczącym Międzynarodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych.

Poza granicami kraju profesor Dubiński znany jest przede wszystkim jako wybitny specjalista w dziedzinie górnictwa i geologii inżynierskiej, a szczególnie geofizyki górniczej i geomechaniki. Jest jednym z nielicznych polskich naukowców, którzy posiadają szeroką wiedzę na temat współczesnego górnictwa w wymiarze globalnym. Udziałem profesora Dubińskiego były zarówno zagraniczne staże naukowe jak i niezliczone wyjazdy studialne i szkoleniowe do różnorakich instytucji górniczych we wszystkich praktycznie zakątkach świata (Australia, Chile, Chiny, Czechy, Francja, Hiszpania, Indie, Iran, Meksyk, Niemcy, RPA, Rosja, Rumunia, Słowacja, Turcja, Ukraina, USA, Wielka Brytania czy Wietnam).