27 czerwca br. Prezydent Andrzej Duda wręczył nominacje profesorskie nauczycielom akademickim oraz pracownikom nauki. Akt nadania tytułu profesora nauk technicznych otrzymał profesor Józef Kabiesz z Głównego Instytutu Górnictwa.
Profesor Józef Kabiesz jest związany z Instytutem od 1980 roku. Jest cenionym i uznanym ekspertem z zakresu problematyki związanej z szeroko rozumianą prewencją zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami oraz z zagrożeniami współwystępującymi.
Jest autorem ponad 160 publikacji naukowych, którą dodatkowo uzupełnia lista kilkuset autorskich i współautorskich opracowań niepublikowanych. Są to opracowania zamawiane przez przemysł oraz organy nadzoru górniczego, mające formę ekspertyz, opinii i projektów. Zdecydowana większość tych prac była wykonywana na konkretne potrzeby kopalń i wdrażana przez zleceniodawców w praktyce.
Bardzo ważną pozycję w dorobku profesora Kabiesza stanowi autorska monografia „Koincydencja górniczych zagrożeń naturalnych”, w której autor analizuje wszystkie możliwe związki pomiędzy współwystępującymi zagrożeniami naturalnymi, zwracając równocześnie uwagę na problem kolizyjności metod profilaktyki charakterystycznych dla poszczególnych zagrożeń współwystępujących.
Do najistotniejszych osiągnięć naukowych profesora Józefa Kabiesza zaliczyć należy:
- badania nad wpływem wody na właściwości wytrzymałościowe węgla kamiennego i innych skał w aspekcie projektowania parametrów nawadniania pokładów węgla i minimalizacji zagrożenia tąpaniami,
- rozwój innowacyjnej metody ukierunkowanego hydroszczelinowania skał (UHS), która została opatentowana i znalazła szerokie zastosowanie w górnictwie polskim i światowym,
- rozwój metody ukierunkowanego szczelinowania skał materiałami wybuchowymi (USS),
- doskonalenie technologii wierceń odprężających dla zapobiegania tąpaniom,
- opracowanie oryginalnego programu komputerowego SIGMAZ dla prognozowania stanu zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami,
- badania w zakresie opisów fenomenologicznych i analiz przypadków współwystępowania w kopalniach różnych naturalnych zagrożeń górniczych,
- sformułowanie pojęcia zagrożenia skojarzonego oraz jego modelowanie w wielowymiarowej „przestrzeni zagrożeń” wraz z analizą z zastosowaniem logiki rozmytej,
- opracowanie teoretycznych podstaw dla oceny oddziaływań pomiędzy skutkami stosowanych metod profilaktycznych w przypadku zagrożeń skojarzonych oraz programu ZAGROŻENIA dla ich praktycznego wykorzystania,
- rozwój narzędzi informatycznych dla prognozowania stanów zagrożenia wyrobisk górniczych, w tym zastosowanie sieci neuronowych w problematyce zagrożenia sejsmicznego i tąpaniami,
- wykorzystanie zjawiska interferencji fal sejsmicznych dla poprawy efektywności strzelniczych metod zwalczania zagrożenia tąpaniami,
- opracowanie merytorycznych podstaw regulacji prawnych z zakresu zapobiegania podstawowym zagrożeniom naturalnym w górnictwie – szczególnie w zakresie ich kategoryzacji.
Galeria
